Weekend!

ZATERDAG 10 FEBRUARI:
Vandaag hebben we opnieuw een dagje in Stockholm doorgebracht. We begonnen de dag met een korte liftreis met de uit 1883/1933 stammende ‘Katarinalift’. Vijf seconden later stonden we, 20 kronen lichter en 38 meter hoger, op een platform dat ons een prachtig uitzicht gaf over de stad. Na een paar (een paar, want toen konden mijn vingers van de kou de cameraknopjes niet meer bedienen) mooie foto’s te hebben gemaakt zijn we naar beneden gelopen. Om warm te worden zijn we een H&M binnengelopen. Het warm worden in de H&M ontaarde echter in een shopmiddag. Hierbij hebben we de meeste tijd doorgebracht in het ‘Design Torget’ (www.designtorget.se), een erg leuk winkeltje waar we uiteraard ook iets gekocht hebben, haha. Ik heb er een bijzondere boekenplank en een kangaroe-handpop gekocht. De handpop is niet voor mezelf, maar om te gebruiken in mijn toekomstige klassen. Tja… nadat ik vorige week de foto’s van het kersttafereel in de domkerk in Uppsala heb gemaakt om later als kijkplaten in de klas te gebruiken heb ik vandaag opnieuw met juffenogen rondgelopen. Op de één of andere manier kan ik die niet uitschakelen, haha. Een kangaroe is overigens tevens het logo van mijn huidige stageschool, dus dat maakt de handpop tevens een herinnering aan mijn Zweedse stage.

Om ons culturele dagje niet geheel verloren te laten gaan hebben we aan het eind van de middag ‘Mårten Trotzigs Gränd’ (het smalste straatje van Stockholm) opgezocht. Het is dat we een plattegrond bij ons hadden, want anders waren we het, slechts 90 cm brede, straatje waarschijnlijk zo voorbijgelopen.

’s Avonds hebben we voor het eerst eens even heerlijk onderuitgezakt op de bank gezeten en televisie gekeken. Ze synchroniseren hier de films gelukkig niet na, dus we konden het prima volgen in het Engels (wel een beetje jammer van die afleidende Zweedse ondertiteling onder in beeld, haha).

Aan het einde van de avond/begin van de nacht werd onze aandacht getrokken door lawaai, dat afkomstig was van het busstation van Hallonbergen. Als twee tante Beppies bekeken wij vanuit ons keukenraam de activiteiten op het busstation. Er stonden twee politiebussen en een politie-auto en de agenten waren bezig om de groep mensen te kalmeren en in te rekenen. We hebben niet gezien wat er nu precies aan vooraf is gegaan, maar de politiebussen reden flink gevuld weer weg.

ZONDAG 11 FEBRUARI:
Ondanks ons heerlijke dagje-van-alle-dingen van vorige week besloten we om de activiteiten van deze dag in het vervolg te verspreiden over de verloren uurtjes, zodat er niet een hele dag aan verloren gaat. Vandaag zijn we opnieuw naar Stockholm gegaan. Dit keer hadden we echter een bijzondere missie; we hebben een bezoekje gebracht aan het ‘Tourist Information Office’ om informatie in te winnen over de tripjes die nog op onze verlanglijstjes staan (Lapland & Gotland). Door het nemen van de verkeerde uitgang op Stockholm Centraal hebben we min of meer per ongeluk (haha) het ‘Stadshuset’ van dichtbij bekeken. Overal in Stockholm heb je zicht op de toren van dit gebouw, dat sinds 1923 het symbool van Stockholm is. Vandaag zagen we het gebouw voor het eerst van dichtbij. Het was prachtig om te zien, maar het nemen van de verkeerde uitgang zorgde er wel voor dat we pas een uur later bij het ‘Tourist Information Office’ aankwamen.

Het ‘Tourist Information Office’ bleek (eigenlijk niet verwonderlijk) voornamelijk gespecialiseerd in Stockholm. Gelukkig hadden ze er wel folders over heel Zweden. Lapland zullen we op eigen houtje moeten regelen, maar voor het weekendje Gotland kunnen we terecht bij een ‘Tourist Information Office’ aan de andere kant van Stockholm. Met een tas vol folders en vol goede moed dat we de trip naar Lapland ook best zelf kunnen regelen verlieten we het ‘Tourist Information Office’.

Vanuit het ‘Tourist Information Office’ hebben we nog een paar winkels bezocht, waaronder de Ahlens (een soort V&D, maar dan vele malen groter). In dit gigantisch grote warenhuis zijn we elkaar kwijtgeraakt. Na een zoektocht, die steeds meer begon te lijken op het zoeken naar de spreekwoordelijk speld in de hooiberg, zijn we ieder apart naar huis gegaan.

Morgen weer naar stage, maar daar heb ik nu eigenlijk wel weer zin in (en dat is maar goed ook). Ik denk dat het vooral komt vanwege het feit dat ik de afgelopen dagen ook weer even de tijd voor mezelf heb gehad en mijn Zweedse leventje weer even uit meer bestond dan de stage en de dagelijkse beslommeringen in het hotel. Ik heb er echt zin in om m’n kleine ukkepukkies weer te zien.

Liefs, Daniëlle