Mijn derde stageweek en een middenoorontsteking!

MAANDAG 12 FEBRUARI:
De dag begon vandaag met het zoeken naar mijn pantoffel. Bij aankomst op stage trof ik er namelijk slechts één aan (de kleine wereldontdekkers!). Ik had ze bewust op stage achtergelaten, zodat ik ze niet iedere ochtend hoef mee te nemen (en vooral zodat ik niet kan vergeten om ze mee te nemen). Gelukkig vond ik mijn pantoffel vrij snel, de dag kon beginnen. De dag begon vandaag met het maken van wasco-tekeningen. Uiteraard werd het wasco-krijt ook even geproefd. Op de één of andere manier hebben 1-jarigen de behoefte om werkelijk alles in hun mond te steken (behalve hun eten, haha). Vandaag werd er tijdens het eten opnieuw geëxperimenteerd. Je eten blijkt ook in je drinkglas te passen, zelfs als er nog drinken inzit. En het allermooiste is dat je het daarna nog op kunt eten ook, zonder nog te hoeven kauwen. Één en al voordelen dus, haha!

En verder was het opnieuw een dag als alle anderen. Ik breng mijn dagen hier voornamelijk door met het spelen, vermaken en vooral bezighouden van de kinderen. Dat is op zich niet erg, maar dat is niet waarvoor ik hier naartoe gekomen ben.

P.S. In de leesbevestiging die ik ontving las ik dat de desbetreffende school vandaag om 15.02 uur mijn mail heeft gelezen. Spannend, spannend, spannend!

DINSDAG 13 FEBRUARI:
Toen we vanochtend de gordijnen openden (lees; jaloezieën opendraaiden) zagen we dat het ‘s nacht gesneeuwd had en nog steeds sneeuwde. Dat verklaarde waarschijnlijk ook de mensenmenigte op het anders zo rustige busstationnetje van Hallonbergen. Blijkbaar kwamen de bussen niet opdagen of waren ze in ieder geval flink vertraagd.

Vanochtend begon mijn stagedag met het afplakken van de tafel voor het tekenen met vetkrijt. Zodra de eerste 1-jarige een vetkrijtje in handen kreeg bleek dat we beter de hele ruimte hadden kunnen afplakken en het vetkrijt werd door de 1-jarigen behalve als tekengerei ook gebruikt als lolly, lippenstift en schmink.

’s Avonds heb ik mijn tweede Zweedse wasje gedaan. Mijn witte ondergoed blijkt ook prima dienst te doen als absorptiedoekjes en gaat in de toekomst als grijs door het leven. Gelukkig heeft alle andere kleding hun oorspronkelijk kleur behouden. Bij het uit de droger halen van mijn kleding werd ik geholpen door de labrador van de hoteleigenaren (zou het dan toch een afgekeurde hulphond zijn, haha).

WOENSDAG 14 FEBRUARI: (alias ‘Alla Hjårtensdag')
Vandaag was het eten weer opnieuw een feest om naar te kijken. Er werden weer een hoop nieuwe ontdekkingen gedaan:
- Wanneer je je bord (inclusief inhoud) omkeert kan deze, in combinatie met je bestek, prima dienst doen als trommel.
- Wat je zelf niet lust kun je aan je buurman en/of buurvrouw voeren.
- Je drinken is ook heerlijk als extra saus over je eten.

’s Middags kregen we ter gelegenheid van ‘Alla Hjårtensdag’ (= Valentijnsdag) pannenkoeken en flensjes in de vorm van hartjes. In Zweden wordt dit in combinatie met jam gegeten. Ik hoop voor de ouders dat de jam uit de kleding gaat, haha.

Toen ik één van de inmiddels wakker geworden kinderen uit de slaapzaal haalde ontstond er een ongelooflijk schattig moment. We liepen hand in hand naar de uitgang (dit doen we zodat ze niet bovenop elkaar stampen en elkaar wakker maken) bleek er halverwege nog iemand wakker te zijn. Salma (het meisje aan mijn hand) bleef stil staan en stak haar hand uit naar Rebecca (het meisje dat ook wakker was). Rebecca pakte de hand van Salma vast en stond op. Met z’n drieën vervolgden we onze weg naar de uitgang.

Vanuit stage ben ik direct mijn bed ingedoken. Ik voelde me de hele dag al beroerd; hoofdpijn, verkouden, koorts en druk op mijn oor.

DONDERDAG 15 FEBRUARI:
Na een hele nacht wakker te hebben gelegen van de oorpijn leek het me verstandig om vandaag een bezoek te brengen aan de dokter. Dat bleek echter makkelijker gezegd dan gedaan. Aangezien het me niet verstandig leek om me met mijn gebrekkige Zweeds aan het doorkiesnummerprogramma (-> leuk woord voor galgje, haha) van de dokterscentrale te wagen heb ik één van mijn collega’s gevraagd om voor mij te bellen. In Zweden is het zo dat je een bandje aan de telefoon krijgt dat je vraagt om je telefoonnummer achter te laten. Vervolgens krijg je een tijd te horen waarop je wordt teruggebeld op het nummer dat je zojuist hebt achtergelaten. In mijn geval duurde het een uur voordat er werd teruggebeld. Ik bracht het uur door in de lerarenkamer, waar iedereen voor de verandering aan het kletsen was. Helaas waren ze niet met elkaar aan het kletsen, maar zaten ze ieder afzonderlijk aan de telefoon. Ik blijf me hier echt over verbazen. In Nederland kletsen de leerkrachten gezellig met elkaar, hier zitten ze met z’n allen in één ruimte maar praten ze vervolgens allemaal met iemand die zich niet in de kamer bevindt. Na een uur werd er inderdaad teruggebeld door de dokterscentrale. Ik vraag me overigens af waarom ze terugbelden, want er bleek de hele dag al geen plek meer te zijn. Ook de dokters in de dorpjes rondom waren al voor de hele dag volgeboekt. Vandaag ging het dus niet meer lukken. Heel bemoedigend (maar niet heus) wisten mijn collega’s me te vertellen dat het hier in Zweden haast onmogelijk is om een afspraak bij de dokter te maken. Je kunt tussen 8.00-9.00 uur bellen voor een afspraak, maar om 8.01 uur ben je al te laat. In Zweden kun je dus maar beter niet ziek worden, maar helaas heb je daar zelf geen invloed op.

In plaats van een bezoek aan de dokter heb ik een bezoek aan de apotheek gebracht. Daar heb ik een neusspray gekregen (terwijl ik last heb van mijn oor!). Bij thuiskomst heb ik op internet het één en ander gelezen op internetpagina’s van apotheken e.d. en het lijkt een middenoorontsteking te zijn. Daar stond bij dat neusspray en paracetamol een goede behandeling is voor volwassenen. De paracetamol heb ik gisteravond genomen (dat heeft de koorts gelukkig weggenomen) en met de neusspray begin ik vandaag. Conclusie; blijkbaar kun je hier in Zweden beter zelf informatie opzoeken en zelf voor doktertje spelen, haha. En nu maar hopen dat het inderdaad overgaat (en het liefst héél snel).

Liefs, Daniëlle

P.S. Na de leesbevestiging van afgelopen maandag ontving ik vandaag een mail van de directeur van de desbetreffende school. Hij schreef o.a. dat hij mij maandag of dinsdag een aantal vragen mailt en dat er waarschijnlijk nog een telefonisch contact volgt. De mail klonk in ieder geval heel positief. Ik ben benieuwd...