De eerste beer is gespot!

VRIJDAGAVOND 30 MAART: move those hips!
Om 22.30 uur verzamelden we op het stationnetje van Hallonbergen, waarna we afreisde naar Gamla stan om een bezoek aan de Caribbean Club te brengen. De Club bevindt zich in een karakteristiek pand aan het water en heeft een prachtig uitzicht op het met honderden lichtjes verlichtte Stockholm (Wow!). De binnenkant van de Club was ook mooi, maar deed alles behalve Caribisch aan, haha (of heb ik misschien een stereotype in mijn hoofd als ik denk aan rieten dakjes boven de bar en dergelijke?). Het was een hele moderne, smaakvol ingerichte Club, met grote flatscreens waarop Caribische beelden (het dagelijks leven, de omgeving, dansende Cubanen etc.) te zien waren. De muziek die er gedraaid (DJ) en gespeeld (live band) werd was uiteraard wel Caribisch. Er heerste een ontzettend gezellige sfeer. Ik had het gevoel alsof ik regelrecht in de film ‘Dirty Dancing Havana Nights’ was gestapt. Mijn heupen hebben overuren gedraaid op de swing-along-songs en ik heb met volle teugen genoten. Een uitermate geslaagde avond!

P.S. In het Kårhus in Örebro viel op dat de meiden er met z’n tweeën tegelijk het toilet bezoeken (en dan bedoel ik niet de toiletruimte, maar echt de toilet zelf!). Ook in de Carabische Club was dit het geval. En terwijl ik m’n knieën tussen de toilet en de muur frummel vraag ik me toch af… “Waar blijft in godsnaam persoon nummer twee?!” Zitten ze soms bij elkaar op schoot, haha?! Of zullen alle dames hier een cursus ‘hoe-vouw-ik-me-zo-klein-mogelijk-op’ volgen?! Ik heb werkelijk geen idee waarom (en vooral hoe) ze dit doen. Ik vind het maar een vreemd fenomeen.

ZATERDAG 31 MAART: visite!
’s Ochtends was het haasten geblazen. De nacht was na onze uurtjes in Caribische sferen erg kort en dan is vroeg opstaan niet gemakkelijk. We haasten ons echter niet snel genoeg, want terwijl wij nog bezig waren om ons haar in model te brengen (dat niet gemakkelijk is na twee kapperloze maanden, er zit werkelijk geen model meer in) zagen we vanuit het raam drie bekenden verschijnen (“Ze zijn er al!”). De meiden uit Örebro waren gearriveerd en stonden bepakt en bezakt op ons te wachten. Snel de snowboots aangedaan (niet omdat het koud was, maar omdat je die het snelst aan hebt), de trap afgerend en richting de meiden. We hebben gezellig gebruncht aan ‘ons’ keukentafeltje (een prima tafel voor 2 personen, maar voor 5 personen net iets te klein, wel knus!) en zijn daarna naar Stockholm gegaan. We hebben de meiden (als volleerde gidsen, haha) rondgeleid door Stockholm, waarbij uiteraard het uitzicht vanaf Katarina hissen niet werd overgeslagen. En was het de vorige keer dat we er waren super-super-super koud, nu voelde je de zon op je gezicht branden en was het er gewoon heet. Ook het smalste straatje werd nog even aangedaan. De ‘hitte’ werd verdreven met een heerlijk Italiaans ijsje (oeh, wat is dat koud in de schaduw!). Terwijl we ons ijsje aan het eten waren en de straatmuzikantjes (drie meisjes met blokfuiten en een jongen met viool) bekeken ontdekte we een Indiska-filiaal in Gamla stan. En wat is een rondleiding door Stockholm zonder even bij Indiska binnen te wippen?! Precies… naar binnen dus! Deze Indiska was gevestigd in een oud gebouw met allemaal gangetjes, behouden oude details en verschillende verdiepingen. En was daarmee ongetwijfeld de sfeervolste Indiska.

We verruilde het oude gedeelte van de stad, voor het nieuwe(re) gedeelte. Bij het plein voor het ‘Kulturhuset’ stonden drie ‘indianen’, inclusief muziekinstallatie en rookmachine, die een kleine tippi van effect voorzag. We hebben er even staan kijken en zijn daarna (om de muziek niet te verstoren met onze rommelende buikjes, haha) op zoek gegaan naar een restaurantje om te eten. Het werd ‘Kungshallen’, waar hetzelfde principe werd gehanteerd als in Kista met de verschillende keukens. Dat is dus blijkbaar echt iets Zweeds! Na het eten hebben we nog ergens iets gedronken en vervolgens op naar ‘Filmstaden’ voor de feel-good-film ‘Music and lyrics’. De lachspieren hebben hard moeten werken (tijdens de film, maar vooral ook erna!).

Met een wandeling door ‘Stockholm by night’ sloten we het bezoek af en keerden we terug naar Hallonbergen, waar we nog gezellig hebben zitten kletsen, drinken en eten. We konden onze ogen echter nog maar met moeite open houden en besloten om naar bed gedaan. Daarvoor moest eerst de kamer nog even verbouwd worden, haha. En zelfs de rugkussens van de bank dienden als matras, haha. Eenmaal op bed waren onze ogen echter al weer snel wagenwijd open; een brandlucht! In onze keuken waren alle apparaten, het fornuis en de oven uit. En dat kon het eigenlijk ook niet zijn, gezien onze overgevoelige rookmelders (maar wat was het dan wel?!). Niet veel later stonden we als vijf tante beppies op het balkon. Het bleek inderdaad van buiten te komen. De straat vulde zich met rook, maar wat daar nou precies de oorzaak van was was niet te zien (misschien dat iemand een maand te vroeg aan het Walpurgisnacht-vuur was begonnen, haha?!).

ZONDAG 1 APRIL (kikker in je …)
’s Ochtends hebben we gezellig ontbeten met verschillende broodjes, kopjes thee en versgeperste (lees; versaangelengde) sinaasappelensap. Daarna zijn we naar ‘Skansen’ (het eerste open lucht museum ter wereld) gegaan. Naast traditionele huisjes en de oude ambachten (pottenbakker, glasblazer, bakker) waren ook de Scandinavische dieren te zien:

- rendieren
- elanden
- uilen
- zeehonden
- BEREN (incl. jonkies!)
- otters
- lynxen (maar die zaten niet in het hok)
- wolven
- ‘gulo gulo’ (geen idee wat het is??? en ook deze zaten niet in het hok)
- paarden
- geiten
- wilde zwijnen
- …

Ik vond het leuk om de dieren die in Scandinavië leven te zien, maar ik heb er toch altijd moeite mee dat ze in gevangenschap leven. Liever zou ik ze in hun natuurlijke habitat zien (al zou ik de beren, lynxen en wolven in dat geval liever overslaan, haha).

De vijf juffen (Marlous, Hanneke, Astrid, Fleur en ik) zijn ook uiteraard de oude Zweedse school binnengegaan. De leerkracht woonde destijds in de school zelf. De helft van het gebouw was het huis en de andere helft was de school. Hmmm… dat kan zo z’n voordelen hebben:

- geen reistijd
- uitslapen
- …

Na ons bezoek aan ‘Skansen’ zijn we langs het water (Stockholm boulevard) en in de zon teruggelopen naar station, waar de meiden op de trein stapten en wij al zwaaiend op het perron achterbleven.

Liefs, Daniëlle